به گزارش لایوساینس دانشمندان مدتهاست که به دنبال دانستن چگونگی رابطه میان استرس و مشکلات پوستی بودهاند. اکنون گروهی از پژوهشگران آمریکایی دریافتهاند که مهارکردن هورمونهایی به نام گلوکوکورتیکوئیدها – که در شرایط پر استرس در بدن افزایش پیدا میکنند – باعث میشود وضعیت پوست بهبود یابد.
کنت فینگولد دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو و سرپرست این تحقیق میگوید درک چگونگی عمل گلوکوکورتیکوئیدها میتواند به ابداع شیوههایی بینجامد که بتوان با کمک آنها از مشکلات پوستی انسانها که به علت استرس روانی بروز میکند جلوگیری کرد.
او میافزاید: "تحقیق ما نشان میدهد که چگونه آنچه در ذهن شما میگذرد بر واکنشهایی که در پوست رخ میدخد اثر میگذارد."
اگزما که به ان درماتیت هم میگویند یک التهاب پوستی است که علل و اشکال بسیاری دارد. این عارضه باعث تورم، قرمزی و خارش پوست میشود.
پسوریاز در شایعترین شکل خود به صورت لکههای برآمده و قرمز پوستی یا ضایعات پوستی پوشیده از پوستههای سفید نفرهای که سلولهای پوستی مرده هستند، بروز میکند. این بیماری تا 30 درصد موارد ممکن است به التهاب مفاصل نیز بینجامد که باعث درد، خشکی و تورم در مفاصل و اطراف آنها میشود.
خارجیترین لایه پوست شما که اپیدرم نام دارد از سلولهای پوستی مرده تشکیل شده است و لایه نفوذناپذیری را بوجود میآورد که مانع از دست رفتن آب بدن میشود. هر روز دهها هزار از این سلولهای مرده به صورت پوستههای کوچک ریزش میکنند. از طرف دیگر سلول ها در عمق اپیدرم رشد میکنند، به سمت سطح اپیدرم حرکت میکنند و به صورت سلولای پوستی تمایز پیدا میکنند تا جایگزین سلولهای ریزشیافته شوند.
بررسیهای قبلی نشان دادهاند که استرس روانی رشد این سلولها را کاهش میدهد و تمایز آنها به سلولهای پوستی را مهار میکند.
در این تحقیق جدید دانشمندان موشای بیمو را در معرض استرس قرار دادند و در عین حال یا تولید گلوکوکورتیکوئیدها یا اثر آنها را مهار کردند.
گروهی از موشها هم به عنوان گروه شاهد بدون دستکاری باقی ماندند. استرس با قرار دادن موشها در قفسهای کوچک با نور مداوم که رادیو برای 48 ساعت در ان روشن بود ایجاد شد.
دو گروه از موشها که به آنها یک ماده مهار کننده گلوکوکورتیکوئید داده شده بود، کارکرد پوستی بسیار بهتری نسبت به موشهای در معرض استرس و بدون دریافت دارو پیدا کردند.
البته این دانشمندان هشدار میدهند علاوه بر اینکه این نتایج باید در آزمایشهای بر روی انسانها نیز تکرار شود، مهار کردن گلوکوکورتیکوئیدها ممکن است اثرات جانبی منفی هم داشته باشد که بسیار بدتر از تشدید بیماریهای پوستی هستند.